Even kennis maken met Antoon Van Eeckhout

Antoon Van Eeckhout wordt, ondanks zijn gevorderde leeftijd (°1941)  nog altijd beschouwd als een autoriteit in de toeristische sector. Onderstaande biografie geeft een idee van de man achter de naam.

Antoon Van Eeckhout zag het levenslicht in Gent op 10 juni 1941. Zijn beide ouders overleden op jonge leeftijd. Hierdoor stond hij als 17-jarige noodgedwongen op eigen benen. Tijdens zijn laatste jaar middelbaar en in afwachting van zijn legerdienst kluste hij bij als bouwvakker, bakkersgast, bloemistenknecht,  colporteur voor het NCMV, enz.  

Na zijn legerdienst kwam hij op 15 mei 1961 in dienst bij het Vormingsinstituut West-Vlaanderen  (thans Syntra) als administratief medewerker en part time leraar sociale wetgeving. In oktober 1965 werd hij de eerste filiaaldirecteur van de Standaard Boekhandel in Brugge. Een paar jaar later gaf de directie hem de verantwoordelijkheid over een nieuw opgerichte afdeling: reizen. Hij ontdekte snel de mogelijkheden van de reissector en in april 1968 richtte hij met zijn echtgenote, Yolande Vandekerckhove, en in samenwerking met het gelijknamige reisbureau in Merelbeke “Europareizen Brugge” op in de Steenstraat in Brugge. Dit bedrijf is nog steeds actief als adviesbureau.

Het duurde niet lang of de collega’s vonden in hem de leider bij de verdediging van hun belangen. Vanaf 1972 speelde hij een belangrijke rol in de talrijke conflicten die de reiswereld rijk is. Uiteindelijk richtte hij op 8 oktober 1975 de Beroepsvereniging van Vlaamse Reisbureaus (VVR) op. Ondanks de hevige tegenstand bouwde hij deze uit tot de belangrijkste van het land.

Na het overlijden van zijn enige zoon Jan (1965-1985) trok hij zich in 1986 uit het actieve zakenleven terug en hield hij zich vrijwel uitsluitend bezig met de verdediging van de belangen van de reissector als voorzitter van de VVR. Vanuit deze functie bekleedde hij talrijke mandaten zoals voorzitter van het Technische Comité voor de reisbureaus bij Toerisme Vlaanderen, voorzitter van het Adviescomité voor reisbureaus, bestuurder van Toerisme Vlaanderen, enz. Hij werd tevens aangetrokken als bestuurder bij talrijke bedrijven actief in zijn sector.

Ondanks het feit dat hij geen universitair diploma had, werd hij aangesteld tot docent  aan de Hogeschool voor toerisme in Kortrijk (thans Howest) en trad hij op als gastdocent aan het Limburgs Universitair Centrum (master in tourism) en het Erasmus project aan de Universiteit Gent.

Hij was gekend voor zijn onconventionele standpunten. Een diplomatieke omweg volgen om het doel te bereiken stond niet in zijn handboek. Hij had plezier in de conflicten die zijn manier van werken opleverde. Niets of niemand, zelfs niet zijn ernstige visuele handicap, hield hem van zijn pad af. Hij was dan ook een geducht en meedogenloos tegenstander van al diegenen die zijn goede zaak, de belangen van de Vlaamse Reisagent, in de weg stonden of bedreigden.

In de  Droomverkopers krijgt hij de kans, om in zijn klare, recht toe recht aan stijl, zijn visie over het toerisme uit te dragen. 

Naast de Droomverkopers, en het recente standaardwerk: ” 50 jaar VVR” is hij ook auteur van “De structuur van de reisindustrie” (handboek voor de reissector dat 11 drukken telde en binnenkort beschikbaar ris op USB-stick); “In het land van de blinden is Eénoog Koning” (zijn eigen levensverhaal), “Vademecum voor de Reisagent” en “De voorouders en nakomelingen van de Coburgs van België” (genealogische studie).